Weer thuis!

Ahoy! Of dobry den, wat ongeveer hallo en goeiedag betekent.

Bedankt voor alle leuke reacties! Heerlijk he naat, backpacken! Maar ook wel weer lekker om thuis te zijn.
Toch een fijn idee dat ik niet de enige was die misselijk was, Marja, blij dat je solidair met me was haha! Maar gelukkig zijn we beiden weer kiplekker.
Inmiddels typ ik dit vanuit thuis, maar het verslagje moet nog een staartje krijgen om het helemaal af te ronden.
Na een hele lange dag reizen met veel misverstanden wat de bussen betreft kwamen we doodmoe en bezweet aan in Spisske Podhradie, waar het kasteel Hrad staat, het grootste van Europa. Vanuit de bus zagen we hem al liggen: wat een joekel!
Eenmaal aangekomen zijn we meteen naar de VVV gegaan, omdat we daar zulke goede ervaringen mee hadden met het vinden van een accommodatie. Helaas hadden we dit keer minder geluk wat de service betrof. Het meisje achter de balie was druk aan het chatten met d'r vrienden en kon geen tijd vinden om ons behoorlijk te helpen. Zodoende stuurde ze ons met backpack alle kanten van het dorp op, op zoek naar een verblijf. Alle drie de keren zonder succes. Omdat we het nogal zat waren om zomaar weggestuurd te worden terwijl zij ook even kon bellen, zijn we maar weggegaan, in de hoop een hotel te vinden (we moesten tenslotte toch ergens overnachten).
In een hogerop gelegen gedeelte van het dorp zat gelukkig ook een VVV met een meisje dat ons wél graag wilde helpen. Na veel rondgevraagd te hebben bleek dat de orgelspeler uit de kathedraal nog wel een plek had waar we konden overnachten. Dit bleek ook een studentencampus te zijn, en dat was voor ons prima. Die dag was eigenlijk al zo goed als voorbij, dus gingen we pas de volgende dag naar het kasteel. Uitgerekend op die dag goot het natuurlijk pijpenstelen. Maar bikkels als wij zijn gingen we met regenpakken en opgestroopte broekspijpjes door de modder omhoog ploeterend naar het kasteel (het pas was niet eens behoorlijk geplaveid, door dat was lekker glibberen en glijen in de regen). Daar aangekomen was het uiteraard nogal rustig, wat onze foto's ten goede kwam. Het kasteel was ook in de regen en mist erg mooi en groot, en deed mysterieus aan.
Eigenlijk hadden we daarna nog de hele dag over, en omdat het weer iets beter was geworden zijn we daarna met de bus naar Levoca gegaan, een mooi dorp met mooie gebouwtjes, etc. etc. Daar lekker rondgestruind en verder niet veel spannends meer gedaan.
Die volgende dag zwaaiden we Hrad gedag en gingen we met onze laatste busreis naar Kosice, de laatste plek van de vakantie. Hier hadden we wel succes bij de VVV, en nadat we onze spullen hadden neergezet zijn we het romantische Kosice gaan bekijken. We hebben gewinkeld en gewandeld tot we er zowat bij neervielen. Kosice heeft een hele grote verzameling monumenten en mooie gebouwen, beelden, fonteinen, etc. Erg veel moois. Het mooiste was nog wel de fontein á la Las Vegas, met muziek en verlichting, waarbij de fonteinen op de maat van de muziek bewogen. Daar waren dan ook bergen stelletjes te vinden tijdens de schemering.
De laatste nacht van de vakantie hebben we doorgebracht op het vliegveld van Kosice, waar we de slaap niet konden vatten door gebrek aan comfort, waardoor we om 03.00 's nachts aan het schaken sloegen om de tijd te doden. Om half 7 hadden we het eerste vliegtuig naar Bratislava, en vanuit daar vlogen we naar Schiphol, waar we rond 10.00 aankwamen. Doodmoe zijn we nu, maar we hebben wel een supervakantie achter de rug!
Ik ga m'n tas maar eens uitpakken....

Liefs,

Michelle en Stefan