Sandansky-Bansko-Dobrinishte-Septemvri-Plovdiv

Hey allemaal,

Super ebdankt voor jullie uitgebreide reacties, echt heel leuk om te lezen, ik zal op het eind reageren (als ik nog zin heb gna gna gna :P)
Nou oma, vandaag misschien helaas voor jou een hele nieuwe moderne computer, dus die ouwe bak gaat niet op. Beetje jammer weer dat ze hier geen airco hebben met zo'n 43 graden buiten.
Ik zal verder gaan met waar ik gebleven was, in Sandinsky. Was ik eerst nog zo lovend over dat hotel waar we onze bagage hadden gedropt, die woorden neem ik terug want die afzetters vroegen gewoon doodleuk 10 leva voor die paar uurtjes tassen neerzetten, belachelijk. Sommige bulgaren hebben echt corrupte trrekjes hier, jammer hoor.
Nou, in Sandinsky kwam er een vet grote bus (zo'n turkenbussie) voor rijden, waar we welgeteld met z'n 22-en in werden gepropt met zo'n 10 backpacks, en andere bagage zoals een zak aubergines en een reserveband waar ik tussen zat geklemd. We hebben ons rot gelachen en ook maar meteen foto's gemaakt. De bulgaren keken ons aan wat er nou zo grappig was, dit vonden zij heel normaal.
Na een paar uurtjes in de snikhete bus (de termometer gaf 43 graden aan) kwamen we in bansko aan. Dat ligt onderaan het pirin gebergte.
We stapten uit, en het eerste wat je hoort is getimmer, gezaag, geboor, gehei, en andere bouwgeluiden. Overal waar je kijkt worden er hotels en andere accommodaties gebouwd, het groeit echt enorm.
Bansko zelf is een heel scheetig dorpje, maar niet al te groot. We hebben een tijd lopen zoeken naar een accommodatie en uiteindelijk zijn we ergens naar binnen gelopen wat er wel oke uitzag. Die vrouw schreef 15 leva op een briefje en toen ik gebaarde of dit per persoon was of voor beiden, zeiden zowel zij als haar dochter voor beiden. Helaas bleek er achteraf toch een miscommunicatie te zijn, want ze vroegen ineens het dubbele. Waar het nou aan lag? Dan zeiden ze dat het per persoon was, en dan weer dat ze het bedrag in euros had opgeschreven, maar we weten het nog steeds niet. Maar omdat we niet genaaid wilden worden, hebben we een compromis gesloten en 45 betaald.
We sliepen in een soort schuur, verder wel prima. Het eten in bansko viel in 't eerste restaurant tegen, we zijn toen verhuisd naar een ander, en dat was super.
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om een wandeling door het pirin gebergte te maken. We wilden een rondje maken via blauw-groen-geel, maar we wisten niet hoelang dat zou gaan duren. In ieder geval lag de groene route midden in de bergen.
De wegwijzering schort hier en daar nogal, dus hebben we een paar uur weggegooid met het zoeken naar de juiste route en verkeerd lopen. Uiteindelijk zaten we dan goed, en liepen we eerst uren door de bossen, wat op zich mooi was, maar we hadden niet echt het idee dat we nou echt in de bergen liepen. Toen we uiteindelijk op de kruiding van blauw en groen kwamen, hebben we eerst middaggegeten bij een berghut, en toen was het al half 4 voor we verder gingen. De groene route zou 4 uur duren volgens het bordje, dan zouden we rond 8 uur in Vihren (zeg: vigren) zijn. Maar we wisten dan niet hoe we terug moesten komen, we dachten misschien met iemand mee terug te kunnen liften naar bansko, maar dat was van latere zorg.
Toch zijn we wel gedeeltelijk onvoorbereid op weg gegaan. Aan water geen gebrek, de riviertjes voorzagen ons van helder koel bronwater, maar ik onderschatte de zon, en had me niet ingesmeerd, waar ik nu nog spijt van heb. Ook hebben we geen regenpakken meegenomen, omdat het zo'n stralend weer was toen we weg gingen en we niet teveel bagage mee wilden nemen. We hadden de stokken wel bij ons, die we ook goed gebruikt hebben.
Tijdens de groene route betrok het, wat jammer was, omdat we net midden in de bergen kwamen, echt schitterend. De foto's zullen nu allemaal grauw zijn, wat jammer is. En na een uurtje begon het toen helaas echt te regenen en te onweren. Er kwam zelfs hagel. Op dat moment bevonden we ons op een hele grote open vlakte, en we waren toen echt gruwelijk bang voor de bliksem, aangezien wij twee piekjes op de vlakte waren. We werden drijfnat en konden nergens schuilen. We zijn toen uiteindelijk onder een overhangende rots gaan zitten tot de ergste regen voorbij was. Ik had het zo koud, maar gelukkig had ik wel een handdoek bij me, en kon ik stefans trui aantrekken die nog droog was. In die uurtjes konden we helaas niet meer echt van de omgeving genieten en wilden we naar huis. Onze voeten deden ook zo'n zeer!
De regen klaarde op, en we kwamen langs prachtige plekken met schitterende kraakheldere meren. Af en toe toch even een foto genomen, maar meerendeels hebben we voornamelijk hard doorgelopen omdat het al donker werd en we terug wilden komen.
Toen we ongeveer nog 1,5 uur moesten lopen (we waren toen al ruim 10 uur onderweg) kwamen we de eerste mensen tegen die ons vertelde dat het nog 1,5 uur was en dat er een autoweg bij Vihren was, zodat we met de auto terug konden.
Eindelijk kwamen we aan bij Vihren, prachtig, en iedereen was daar gelukkig en gezellig. Wildvreemden omhelsden je, gaven je de hand, een klap op de schouder en boden je aan mee te eten, maar wij wilden alleen maar naar huis terug. Helaas bleek er niemand meer naar bansko te gaan, waardoor we genoodzaakt waren een taksi te bestellen. We moesten toen alleen nog even iemand laten bellen. De eigenaar van de berghut was een sacherijn, en wilde niet bellen, en onze mobiel was leeg (ook slecht voorbereid). Gelukkig kwam er een man op ons af die engels sprak en ons ging helpen. Hij liep naar iemand toe en die iemand ging voor ons een taxi bellen en vragen hoe duur het zou zijn.
Het bleek 20-25 leva te zijn, max 12,5 euro dus, wat ons meeviel.
Toen de taxi er eindelijk was, was het nog een hele rit terug naar bansko, bijna een half uur. De teller gaaf maar 16 leva aan bij aankomst, maar we hebben hem de 20 gegeven, waarmee hij helemaal in de gloria was.
Moe en hongerig zijn we toen weer naar hetzelfde restaurant als de vorige dag gegaan en hebben daar nog wat gegeten. Het was half 11 toen we bestelden, wat totaal niet gek is daar, er kwamen zelfs nog mensen na ons binnen die gingen eten.
Als je hier om 8 uur gaat eten, is er nog niemand, pas rond 10 uur is het gezellig druk. Je gaat er ook zo naar leven, dus het maakt ook niet uit.
De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen na een zware wandeling, en zijn we toen op ons gemakje naar het busstation gelopen, want we wilden naar dobrinishte. We wisten daar verder niet veel vanaf, en als dat niks zou zijn, zouden we door naar septemvri reizen. We kwamen een paar minuten voor 12 aan en vroegen hoe laat de bus ging, die om 12 uur bleek te gaan: wat een timing!
Ohja, die vrouw aan wie ik dat vroeg had trouwens een snor en een baard, net een vent! Ik dacht ook eerst dat het een vent was, maar ze had gewoon mannelijke haargroei, kennelijk.
In dobrinishte kwamen we al snel tot de conclusie dat het uitgestorven was, en niet veel te beleven was. We zijn toen naar het treinstation gelopen en kwamen er achter dat dobrinishte het startpunt was van de rit naar septemvri, wat dus ook weer super uitkwam! We hadden nog 2 uurtjes voor de trein vertrok, dus zijn we op het terras ernaast wat gaan drinken. Die vrouw daar had familie in Dresden wonen, en sprak dus een beetje duits. We hebben allerlei woorden in bulgaars en nederlands uitgewisseld, wat erg grappig was. Toen we wat wilden eten, probeerde zij uit te leggen wat het was, aangezien er geen engelse kaart was. Dat was erg grappig, want we gingen allerlei dieren uitbeelden, erg grappig.
De treinreis zou 4,5 uur duren, maar scheen wel erg mooi te zijn, dus we waren benieuwd. Het was echt een ouderwets boemel-dieseltreintje, ik heb foto's gemaakt voor de liefhebbers (frank of erik, wie hield er nou van treinen?).
Bij bansko stapte een hele zooi mensen in, allemaal bulgaars, en ze kenden elkaar allemaal niet. Maar toch was het net 1 grote familie. Bulgaren zijn echt heel gezellig, spreken elkaar altijd zomaar aan en wisselen van alles aan elkaar uit, echt heel leuk. De hele treinreis was super gezellig met ze, zo anders dan die stomme egocentrische nederlanders!
De reis was inderdaad heel mooi, zeker het eindstuk, dat was echt gaaf. Ik heb geprobeerd het een beetje te filmen, maar het is zoveel anders dan in het echt, zoals jij ook al zei mam.
De deuren van de trein bleven trouwens de hele rit open, en je kon op het 'balkon' staan, de tussenstukjes tussen de wagons, dat is gewoon in de open lucht. Ook kun je heerlijk uit de ramen hangen.
De rit duurde van 15.00 tot 20.00, dus we waren van plan in septemvri te overnachten en de volgende nacht verder te reizen. Maar in septemvri bleek ook al niks te zijn, het was een soort industrie stad en diende alleen als overstap plek naar plaatsen als plovdiv en sofia. Na navraag te hebben gedaan bleek er 1 hotel te zitten vlakbij het station. Daar hebben we gevraagd naar de prijs: 20 leva per persoon. Omdat we geen zin hadden om nog weer naar plovdiv te gaan en daar te zoeken naar een slaapplek hebben we het maar gedaan. De kamer was echt suuuuupermooi, echt heel leuk, met balkon enzo, heel schattig. Het meisje dat het hotel runde en soort van baas leek, had in engeland gewerkt, en kon een aardig woordje engels spreken gelukkig. Toen we gingen eten kwamen we er achter dat de kaart in het bulgaars was. We hebben toen gevraagd aan haar of ze ons wilden helpen. Ze is toen bij ons aan tafel komen zitten en heeft ons heel erg geholpen met de gerechten. We bestelden allebei kip (uiteraard!), en zonder overdrijven, die was hemels! Zoals stefan zegt, alsof er een engeltje over je tong staat te pissen zo lekker.
Hier in Bulgarije is het niet zo dat ontbijt standaard bij een overnaching zit, maar als je het vraagt, dan kunnen ze het wel regelen voor je. Dus de volgende ochtend kwam ze ons vragen wat we wilden eten. Ze bracht ons daarna een heel bord met brood, twee soorten kaas, olijven en jam. Bulgaren eten veel, lang en uitgebreid, en ze eten meters kaas hier, ongelooflijk. Ook salades als ontbijt, eieren of vlees is heel normaal, maar dat was voor ons een beetje teveel van 't goeie.
Om 10.20 hadden we de trein naar Plovdiv waar we zouden blijven, op aanraden van het hotelmeisje.
En ze had gelijk, plovdiv is een hele mooie grote stad met een hele mooie oude stadskern die we vandaag uitgebreid hebben bekeken.
Gisteren kwamen we aan, en zijn toen voornamelijk in het nieuwe gedeelte op zoek gegaan naar een plek om te slapen. We vroegen het verschillende mensen, maar niemand wist een goedkope plek. Uiteindelijk vertelde een vrouw ons dat er een goedkoop hotel zat, een heel eind buiten het centrum. Dat hebben we toen maar gedaan, best duur voor ons doen, maar okee, vooruit dan maar.
Helaas kwamen we die middag verschillende hostels en guesthouses tegen in de oude stadskern, voor veel minder geld. Maar het zij zo.
Gister hebben we geshopt, en ik heb goedkope oorbellen, diadeem en speldje gekocht. Ook nog bloesje voor 6 euro, en rokje voor nog geen 2 euro, kijk zo koop ik graag kleren.
Maar helaas kan ik niet teveel kopen, want ik moet het ook allemaal met me meenemen. Jammer!
De oude stadskern is echt heel mooi, met mooie geschilderde huizen en klinkerstraatjes. Er is een heel groot en opud amphi theater, uit de romeinse tijd, heel bijzonder dat die nog voor een groot deel heel is. Plovdiv is ook een van de oudste steden ter wereld.
Er is ook een heel groot stadion, dat half onder het nieuwe gedeelte ligt, en waar dit internetcafe ook zo'n beetje in zit. Daar konden vroeger 30.000 mensen in.
We hadden voor 3 leva p.p. een ticket gekocht waarmee we in allerlei museums mochten en ook in het amphitheater, erg leuk. In 1 huis was nog alle originele meubeliair, bekleding, etc te zien, echt leuk. We zijn ook nog naar een gallerie gegaan van een bekende bulgaarse schilder.
Nu is de geheugenkaart van de camera vol, dus kunnen we even geen foto's meer maken (eerst uploaden naar de ipod, maar dan moeten we he-le-maal terug naar het hotel, en daar hebben we geen zin in).
Trouwens, het is echt frustrerend dat alle meisjes hier erieus maar maatje 32 of 34 hebben, maar zeker niet groter dan 36. Echt jonge, je gaat je hier echt dik voelen.
Ohja, ik wilde gisteren slippers kopen, dat was ook weer een pijnlijke ervaring met mijn subtiele maat 42 hier. Ik had de maat opgeschreven, en in de eerste winkel gingen ze daarna slippers voor stefan uitzoeken (au) en in de tweede winkel riep het meisje uit: voor jou!!!??? met enorm grote ogen en open mond (zonder dollen). Die open mond was er in de eerste zaak ook al, toen ik verklaarde dat het MIJN maat was, niet die van stefan :@
En broeken passen kun je hier ook al vergeten. Mocht er ooit je maat bij zitten, dan komen ze maar tot halverwege je kuiten.
Nou hier houd ik het voorlopig eventjes bij.

Leontine, leuk dat je zo uitgebreid reageert! Iedereen trouwens. Ik vrees dat een salade meenemen niet zal gaan, maar ik ga wel proberen de kaas en olijven mee te nemen, misschien in een koeltas ofzo.
Ik vind het inderdaad ook heerlijk om heel lang niemand tegen te komen, dat geeft wel een goed gevoel hoor.

Erik, leuk dat je mij ook volgt! Ik heb geen moeite met die 6 liter op een dag, jij nog wel? Met zulke hitte drink ik het met gemak. Leuk dat je zo uitgebreid reageert, en je hoeft heus niet zulke lange verhalen als ik te schrijven, ik vind jouw stukjes ook heel leuk, iedereen heeft zijn eigen manier. Als ik stefan laat schrijven, zou hij er ook niet zoveel bij schrijven. Je schrijft ook niet onsamenhangend vind ik hoor!

Hee Frank, leuk dat je ook reageert! Ja af en toe is die hitte een beetje teveel van het goede, maar ik probeer het toch voornamelijk te waarderen, want de rest van het jaar kunnen we het weer met but weer doen.

John, ik heb ook een site bij mijnalbum.nl, bedankt voor de tip, maar ik heb geen zin om hier die foto's neer te zetten, de verbinding is hier dan toevallig wel goed, maar vaak ook niet. Bovendien vind ik het een beetje zonde van m'n tijd.

Oma, wat maak je me weer aan het lachen, haha! Je mag best in de kontzak van steef zitten, vraag me af of je dat lekker zult vinden, zo'n zweetreet, ik zou andere plekjes prefereren.
Ja je hebt gelijk, ik ga van die hitte genieten, al is het wel smeren geblazen, en 100x handen wassen enzo, alles plakt en glijdt van de warmte, bah bah.

Ron en Marja, leuk dat jullie ook zo uitgebreid reageren, en bedankt dat jullie de zorg op jullie nemen voor pip en mik, ik mis ze wel een beetje, en ik ben blij dat jullie, ondanks die allergische reacties, toch een beetje aandacht aan ze schenken. Ik moest erg om jullie stukje lachen, haha, ik zie ron al staan schudden met die bus.
Mik zit zeker in die schuur? Daar zit ie wel eens vaker als ie een beetje bang is. Met heel veel geduld kun je hem er vandaan lokken, als dat nodig is.

Kees en mama, welkom thuis! Fijn dat jullie veilig thuis zijn gekomen en het zo fijn hebben gehad. Ik vond het ook wel een gek idee dat jullie nu voor 't eerst zonder mij/ons op vakantie zijn geweest. Jullie hebben ook veel ondernomen, zo te horen. Ik ben benieuwd naar jullie foto's en verhalen. Hoe was het ijs? Weer verukkelijk zeker, heb je een bak voor me meegenomen? Oh, alleen daarvoor zou ik al terug naar italie willen.

Haa bob! Hoe is het met jou kleintje! Heb je je een beetje vermaakt op vakantie? Lekker ijs, of nie? Leuk dat jij ook reageert, veel lees werk he? Hou je toch niet van? Of vind je het niet erg omdat het van je favoriete zusje is? :P

Hee moos! Ben trots op je! Gefeliciteerd meis *kus op beide wangen* Nu kun je weer lekker relaxen en achterover leunen, met een titel ervoor, welliswaar. Goed hoor, ben je daar ook weer vanaf! Zal ik je een stukkie kip opsturen ipv een ansichtkaart? :P

Heej leentje, haha veel leeswerk, ofnie? Nou ik hoop niet dat je het erg vind :p. Alles goed met jou ook? Hoop snel weer keertje af te spreken!

Nou lui, iedereen bedankt, en reageer maar weer zo lekker uitgebreid, leuk!
Liefs, Mies en Steef
(en we zijn nog niet eens op de helft van de vakantie muhahahahahhaa)