Blagoevgrad-Melnik-Sandansky

hallo allemaal!

Bedankt voor jullie reacties,erg leuk om te lezen. Ik had alleen geen tijd om mijn eigen erslag na te lezen, dus stefan zag net al ergens ' ziekenhuis' staan waar eigenlijk vliegtuig moest staan. Niet denken dat ik ergens opgenomen ben ofzo hoor :)
Ik zit hier echt achter het meest gare toetsenbord waarbij ik echt keihard op de toetsen moet rammen om letters tevoorschijn te toveren, en dan nog mis ik er een aantal, dus dat zal misschien mijn wat onvolledige taalgebruik verklaren, wees dus gewaarschuwd.
Nou dan meteen als antwoord op je vraag oma, het zal niet gaan om hier foto's op te zetten. Het kost sowieso geld, wat op zich niet erg is, maar de foto's mogen er maar een jaar op blijven staan en dat vind ik gewoon belachelijk. Maar bovenal zou ik er hier een dag voor uit moeten trekken om er vijf foto's op te kunnen zetten, wat ik niet de moeite vind. Ik zit hier te fietsen om internetverbinding te krijgen (bij wijze van). Het is al bijzonder dat ze het hir uberhaupt hebben..
We zitten nu dus in sandanksy wat de titel al doet ermoeden. Het is geen bestemming maar een tussenstop, op weg naar bansko, dat in het pirin gebergte ligt. In blagoevgrad hebben we vooral gewinkeld en ge-terrast, als dat een werkwood is. We wilden een dag gaan paintballen/raften/karten/etc, dus zijn we er sochtends helemaal met de taxi heen gegaan, maar het park bleek gesloten te zijn. Dus toen konden we weer terug met de taxi. Jullie vinden het allemaal goedkoop, maar eigenlijk is dit een stuk duurder allemaal dan we gewend zijn. In slowakije hadden we een dagbudget van 20 euro, hier zitten we daar dik boven. Drinken en vervoer zijn hier niet zo goedkoop als vorige keren. Maar we gaan niet mierenneuken natuurlijk, maar ik ben en blijf een nederlander :)
NOu, toen moesten we inenens een andere dagvulling vinden. We zijn toen de stad uitgelopen richting een groot park, waar ook op een kaart een giraf op getekend stond. We dachten dus aan een zoo ofzo, maar omdat het zo klein was op de kaart, verwachtten we er niet teveel van en hielden we meer een kinderboerderij voor ogen.
Na een eindje heuvelopwaarts te hebben gelopen en bijna niemand tegen te zijn gekomen, kwamen we inderdaad bij een zoo aan. Het was echt uitgestorven, maar de hekken stonden open, dus zijn we maar gewoon naar binnen gelopen.
Het is echt bizar om gewoon niemand tegen te komen, dat kun je je in nederland echt niet voorstellen. De zoo lag tegen een heuvel en het pad liep zigzaggend omhoog. We bwegonnen inderdaad met kippen en konijnen, maar algauw kwamen de exotische vogels, en toen ook de apen. Daarna kwamen de wolven en prairiehonden, en op de hoek stonden zelfs beren! Die zaten in een soort leeg zwembad, waar je over de rand kon leunen. De beren zag er echt lief uit, en gingen tegen de rand staan om ons zo aan te kijken, echt leuk! Nog verder lagen zwijnen, emoes, geiten en dat soort beesten, en het hoopgtepunt waren de leeuwen!
Nou is dat op zich niet bijzonder, maar de omstandigheden maakten dat wel. Op een doodgewone dag leeuwen tegenkomen terwijl je niemand ziet. Ik vind het nog steeds bizar.
Daarna wilden we het park in gaan, maar de hekken waren gesloten. Het park zag er heel mooi uit, heel groots. We zijn toen een soort van ingebroken via een zijweggetje, en toen kwamen we er alsnog. Daar kwamen we ook al helemaal niemand tegen, terwijl het zo'n mooi park was, en zo groot! We vonden het wel vreemd dat het wel helemaal verpauperd was, de bankjes waren weggehaald, de beelden soms ook, er zat graffiti op de monumenten die er nog wel stonden, en waar ook watervallen moesten zijn geweest, was het nu overwoekerd en droog. We vonden uiteindelijk de verklaring in een overduidelijk communistisch monument. De bulgaren zijn duidelijk erg blij van het communisme af te zijn, en laten alles wat nog uit die tijd stamt aan zijn lot over. Dat hebben we wel vaker gemerkt. Toch hebben we heel leuk gewandeld, hoewel het soms wel een beetje een creepy sfeertje had.
Het is trouwens echt ZO heet, je kan het je niet voorstellen! Het is soms echt ondraaglijk.
Ze hebben hier op het terras ook altijd 1,5 liter flessen water die je kunt bestellen, en overal zijn fonteintjes waar je wat kunt drinken. En je drinkt echt gerust 1,5 liter op bij je avondeten, en dan nog kan je dorst hebben. Ik sta soms echt van mezelf te kijken.
Nou goed, ik had geloof ik al verteld dat we in een hotel sliepen met airco in blagoevgrad? Ik raad het niemand aan om dat te doen in een land waar het zo heet is, want je gaat die airco veels te veel gebruiken. Dus jawel, met zo'n 45 graden hier zit ik me de pleuris te snuiten door die stomme airco haha. Niet meer doen dus.
We zijn vanuit Blagoevgrad met de bus naar melnik vertrokken. Het ging allemaal goed, daar was ik blij om, want ik heb dit jaar voor het eerst bijna niks van de reis gepland. Tot nu toe gaat het soepel. In de bus was het, mwoah, BEST warm, waardoor het buiten koel leek, maar de reis was echt heel erg mooi door de bergen heen.
En we zagen melnik al van een afstandje liggen door de prachtige rotsformaties. Het lijkt een beetje op de grand canyon en heeft een soort western decor, echt mooi. Het dorp zelf is ook heel schattig en lieflijk, heel bourgondisch, en oogt een beetje grieks, maar toch met een heel eigen stijl. Het ligt ook redelijk dicht bij de griewkse grens trouwens.
In Melnik hebben we weer een kamer voor 30lv gekregen, met een grandioos uitzicht, echt onbetaalbaar. Er zat ook een balkon bij, en oma was echt super. We kregen meerdere keren koffie, fruit en groente aangeboden door de schat. We hadden ook een geluk dat de kleindochter heel goed engels kon spreken, zodat ze ons met verschillende dingen kon helpen.
Op het heetst van de dag (tussen 1 en 3 zo'n beetje) houden we vaak even een siesta, wat echt niet overbodig is hier.
Na ons bejaardenslaapje zijn we weer lekker het dorp ingegaan en hebben we genoten van de mooie omgeving.
De volgende dag zijn we echt een wandeling gaan maken door de bergen. Het is wel pittig met die hitte, moet ik zeggen. IK voel me bijna echt een bejaarde (voel je maar niet aangesproken hoor, oma, jij valt niet in die categorie).
Maar het loonde alle moeite, want de omgeving was echt prachtig! Echt joh, ik heb zelden zulke mooie uitzichten gezien. En ook hier weer, geen mens tegengekomen, behalve helemaal op het eind een stel. Het blijft bijzonder. Ook in het uitzicht zelf zie je geen huis, geen mens, helemaal geen beschaving, alleen ongerepte natuur, super.
In melnik hebben we ook weer heerlijk gegeten. Ze hebben in bulgarije veel gegrild vlees, en dan vooral kip. Toh smaakt de kip hier veel sappiger en malser, en zijn de stukken zo groot, dat je gaat twijelen aan het feit of het wel echt een kip was. Maar vandaag hebben we het antwoord gevonden. Hier hebben we ze aan het spit zien hangen, bijna zo groot als kalkoenen! Daar verbleken onze nederlandse kipjes bij, onze kippen zijn een belediging voor deze bulgaarse kippen! Maar genoeg over kippen, ik draaf door.
Vannochtend zijn we vanuit melnik vertrokken naar sandinsky. We nemen vanmiddag de bus naar Bansko, dat dus in het pirin gebergte ligt. We stonden in melnik op de bus te wachten toen er een bulgaarse vrouw op ons afliep en van alles over sandinsky, bussen en machines begon te zeggen waar we helemaal niks van begrepen. Met een hoop gebaren en luid gepraat en gewijs begrepen we dat die man met de auto waar ze naartoe wees naar sandinsky reed en dat hij ons mee kon nemen voor 2lv, hetzelfde bedrag als voor de bus. Wat we er verder uit begrepen was dat de bus misschien niet zou rijden of wellicht later zou komen, en er bovendien langer over zou doen.
Ook hier stonden we weer een beetje voor een dilemma: was het betrouwbaar? We besloten de gok te wagen en een beetje vertrouwen te stellen in de medemens. Samen met nog een man en een oma werden we in de lada gepropt en gingen we op weg. Je kan je wel voorstellen hoe stefan zich voelde, hij had al allerlei levendige fantasieen over berovingen enzo. Maar de man reed keurig naar het busstation van sandinsky en rekende keurig af, en gaf zelfs wat informatie over de bus naar bansko.
We hebben toen meteen bij het busstation nagevraagd hoe laat de bus naar bansko ging. Die ging om 3 uur, wat betekende dat we hier dus nog zo'n 6 uur hadden om door te brengen. Prima, want het stadje zag er gezellig en redelijk groot uit.
Het enige probleem waren onze tassen. Maar toen kwam ik op 't idee om gewoon bij een gigantisch sjiek hotel te vragen of we ze daar even mochten laten en ze vanmiddag weer op konden halen. En jawel, onze tassen werden netjes opgesloten in een vergaderzaaltje, en we konden ze vanmiddag weer ophalen. Nu waren we helemaal vrij om te gaan waar we wilden, heerlijk! En nu zitten we dus even in dit internetcafe, omdat we verwachten dat er in bansko wel geen zal zijn, net als in melnik. Ik hoop dat we mooie wandelingen kunnen maken in de bergen, lijkt me gaaf.

Erik, leuk dat je ook op mijn site reageert, hoe is het daar bij jou? Hier is nog geen spatje regen gevallen. De mensen zijn hier non stop aan het sproeien, ook zandweggetjes, ik denk tegen het stuiven. Soms lijkt het wel of ik in afghanistan loop, zo droog en dor is de omgeving, maar tegelijkertijd is er ook onwijs veel groen hier.
Leontine en John, ook bedankt voor jullie stukje, leuk dat jullie ons volgen. Het is inderdaad goedkoop hier, maar al met al kost het wel een flinke duit, maar het is voor het goede doel he? Hoe bevalt amerika jullie? Hebben jullie erik al ontmoet?
De salades zijn hier heerlijk, ik heb nog nooit zulke grote en lekkere olijven op. ik hoop wat kaas en olijven mee te kunnen nemen. DE yoghurt is hier ook echt lekker, bijna kwark, super.
En oma, trouwe fan, lekker blijven volgen, ik moet altijd enorm lachen om jouw reacties. Ik moet je zeggen dat ik op sommige momenten 18 graden meer zou kunnen waarderen dan 38 graden.
Ron en marja of mama en kees, als jullie dit lezen: hoe is het met pip en mik? Gaat alles nog goed? Geef ze maar wel een knuffel en een aai, anders worden ze misschien zo eenzaam.
Nou, ik houd het hierbij, ik hoop weer op lekker veel reacxties!
Liefs,
Mies en steef